Uderzyć Ukrainą w Polskę

źródło: EAST NEWS

Ukraińscy chłopcy ze szkoły kadetów, którzy wzięli udział w manewrach w Charkowie (Ukraina, 1923 r.)

źródło: AFP

Ofiary przymusowej kolektywizacji rolnictwa. Klęska głodu w latach 1932–1933 spowodowała śmierć ponad 3 mln mieszkańców Ukrainy

Jak wyglądał narodowościowy eksperyment Stalina? W dwudziestoleciu międzywojennym dyktator za wszelką cenę chciał odizolować radzieckich Ukraińców od naszej cywilizacji, czyniąc z nich instrument antypolskiej dywersji.

Choć teza brzmi paradoksalnie, to Stalin należał do głównych twórców ukraińskiej świadomości narodowej i państwowości, mimo że kazał za nie zapłacić krwią oraz nieszczęściem. Nie przewidział jednak, że eksperyment ukrainizacji zabrzmi chichotem historii. Obróci się przeciwko twórcy radykalnym separatyzmem, aby dopełnić dziejów zniszczeniem ZSRR. Bodaj najważniejszym aspektem stalinowskiej polityki ukraińskiej była obawa przed Polską. Moskwa za wszelką cenę chciała odizolować radzieckich Ukraińców od naszej cywilizacji, czyniąc z nich instrument antypolskiej dywersji.

Ukorzenianie Ukrainy

W latach 20. XX w. polityka tzw. ukorzeniania była traktowana niczym magiczna receptura na wewnętrzne przetrwanie radzieckiego imperium. Bolszewicki zamach zniszczył tradycyjne fundamenty wielonarodowego i wielokulturowego państwa. Dzieła destrukcji dopełniła wojna domowa, która eksterminowała dotychczasowe klasy społeczne z ich ponadnarodowymi interesami. Zmieniły się również granice Rosji i międzypaństwowemu podziałowi uległy znaczne terytoria zasiedlone przez różne grupy etniczne. Bolszewicy musieli wymyślić inne spoiwo, jeśli nie chcieli, aby emancypacyjne ruchy narodowe rozsadziły państwo od środka. I taki patent opracował Józef Stalin, rozpoczynając największy eksperyment społeczny owej doby. Ukorzenianie to nic innego jak przywiązywanie...